Abstract
De bijdrage van specifieke hulpvormen aan de effectiviteit van de jeugdzorg is nihil. Dat is een boodschap die bezoekers aan de serie conferenties Jeugdzorg in onderzoek nu twee keer hebben meegekregen. Tijdens de tweede editie van de conferentie, januari 2006, zette Barry Duncan krachtig neer dat de kwaliteit van de therapeutische relatie vele malen meer het effect van de hulp bepaalt dan de specifiek-therapeutische methode (Duncan, 2006). Eind januari 2007, bij de derde editie van de conferentie, was het weer raak. Michael Barkham gaf daarin aan – refererend aan the great psychotherapy debate – dat de algemene effectgrootte van therapie (in termen van de ‘effectsize’ d) 0,80 bedraagt, die van te onderscheiden therapieën 0,00-0,20 en die van specifieke ingrediënten 0,00 (Barkham, 2007).
Literatuur
Barkham, M. (2007). The role of practitioners in implementing, designing and utilizing practice based evidence. In W. Bruinsma, C. Konijn, & M. van der Steege (Red.), Jeugdzorg in onderzoek: De professional en effectiviteit (pp. 41-54). Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (te downloaden van www.jeugdzorg.nl/inonderzoek).
Duncan, B. L. (2006). Common factors and the uncommon heroism of youth. In W. Bruinsma, C. Konijn, & M. van der Steege (Red.), Jeugdzorg in onderzoek: Algemeen werkzame factoren (pp. 38-56). Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (te downloaden van www.jeugdzorg.nl/inonderzoek).
Lambert, M. J., & A. E. Bergin (1994). The effectiveness of psychotherapy. In A. E. Bergin, & S. L. Garfield (Eds.), Handbook of psychotherapy and behavior change (pp. 143-189). New York: Wiley.
Van de Wiel, N. (2002). The effect of manualized behavior therapy with disruptive behavior disordered children in everyday clinical practice: A randomized clinical trial. Academisch proefschrift. Utrecht: Universiteit Utrecht.
Van de Wiel, N., Matthys, W., Cohen-Kettenis, P., Maassen, G. H., Lochman, J. E., & Van Engeland, H. (in druk). The effectiveness of an experimental treatment when compared with care as usual depends on the type of care as usual. Behavior Modification, 31.
Van Yperen, T. A. (2003). Gaandeweg. Werken aan de effectiviteit van de jeugdzorg. Utrecht/Amsterdam: nizw/swp.
www.mstservices.com/text/program.html#ppc, gedownload op 14 februari 2007.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Nederlands Jeugdinstituut (NJi), Postbus 19221, 3501 DE Utrecht, e-mail: t.vanyperen@nji.nl
About this article
Cite this article
van Yperen, T.A. Effectiviteit: het grote debat. KIAD 28, 66 (2007). https://doi.org/10.1007/BF03061019
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03061019