Samenvatting
In dit artikel wordt het KOP-model besproken. Aanleiding is het verschijnen van Handboek KOP-model: kortdurende psychologische interventies voor de basis GGZ onder redactie van Paul Rijnders en Els Heene. Het KOP-model is een transdiagnostisch behandelmodel dat geschikt blijkt om mensen met milde tot matig ernstige psychische klachten te helpen snel de controle over hun eigen functioneren en over hun klachten te herstellen of te verbeteren. In dit artikel beschrijven we de hoofdlijnen van dit model, de plaats in de GGZ en de evidentie die inmiddels beschikbaar is.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Literatuur
Alexander, F., & French, T. (1948). Studies in psychosomatic medicine. New York: Ronald Press.
Alonso, J., Angermeyer, M., Bernert, S., Bruffaerts, R, et al (2004). Sampling and methods of the European Study of the Epidemiology of mental Disorders (ESEMeD) project. Acta Psychiatrica Scandinavica, 109 (Suppl. 420): 8–20.
Bennett-Levy, J., Richards, D.A., Farrand, P.A., Christensen, H., Griffiths, K.M., Kavanagh, D. J., Klein, B., Lau, M.A., et al., (2010). Oxford guide to Low Intensity CBT Interventions. Oxford: Oxford University Press.
Bower, P., (2013). Influence of initial severity of depression on effectiveness of low intensity interventions: meta-analysis of individual patient data. British Medical Journal. 346–357.
Cuijpers, P & Smit, F (2008). Subklinische depressie: Een klinisch relevante conditie? Tijdschrift voor Psychiatrie. 50: 519–528
Cuijpers, P. (2012). Psychotherapie: een wetenschappelijk perspectief. Amsterdam: Uitgeverij Bert Bakker.
Cuijpers, P., Huibers, M.J.H., Ebert, D.D., Koole, S.L. & Andersson, G. (2013). How much psychotherapy is needed to treat depression? A meta regression analysis. Journal of Affective Disorders, 149 (1-3), 1-13. 10.1016/j.jad.2013.02.030.
Graaf, R. de., Have, M. ten., & Dorsellaer, S. van. (2010). Nemesis 2. Opzet en eerste resultaten. Utrecht: Trimbos Instituut.Hakkaart- Van Roijen, L., Straten, A. van., Meeuwisse, J., & Donker, M. (2006). Cost-utility of brief psychological treatment for depression and anxiety. British Journal of Psychiatry, 188, 323–329.
Heene, E. (2015) Onderzoek naar de effectiviteit van kortdurende psychologische interventies.
In P. Rijnders & E. Heene, Red). Handboek KOP-model: Kortdurende psychologische interventies voor de Basis GGZ. Amsterdam: Boom (pp. 161–174).
Hutschemaekers, G. (2011). De gezondheidszorgpsycholoog en zijn specialismen. In Verbraak et al. (Red.), Handboek voor gz-psychologen. (pp. 51–60). Amsterdam: Boom
Lambert, M.J., Burlingame, G.M., Umpress, V., Hanssen, N.B., Vermeersch, D.A., et al.(1996). The reliability and validity of the Outcome Questionnaire. Clinical Psychology & Psychotherapy, 3, 249–258.
Lancee, J, Bout, J. van den & Straten, A. van (2012). Internet delivered or mailed self-help treatment for insomnia” A randomized waiting list controlled trial. Behaviour Research and Therapy. 50: 22–29.
Layard, R. (2006) The case for psychological treatment centers. British Medical Journal, 332: 1030–1032.
Marks, I., (2002). The maturing of therapy. Some brief psychotherapies help anxiety/depressive disorders but mechanism of actions are unclear. British Journal of Psychiatry, 180, 200–204.
Orden, M. van., Hoffman, T., Haffmans, J., Spinhoven, P & Hoencamp, E. (2009). Collaborative Mental Health Care versus Care as Usual in a primary care setting: a randomized controlled trial. Psychiatric services. 60: 74–80.
Rijnders, P., Jong, A. de, Pieters-Korteweg, E. (1999). Kortdurende behandeling in de GGZ: een inleiding. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Rijnders, P. (2004). Overzicht, inzicht, uitzicht: Een protocol voor kortdurende psychotherapie. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Rijnders, P. & Heene, E. (2010). Kortdurende psychologische interventies voor de eerste lijn. Amsterdam: Uitgeverij Boom.
Rijnders, P & Heene, E. (2015 a) Handboek KOP-model: Kortdurende psychologische interventies voor de Basis GGZ. Amsterdam: Boom.
Rijnders, P., Heene, E., Van Dijk, M., Van Straten, A., Verbraak, M. (2015 b). The effect of a guided self-help intervention in primary care to improve coping and mental health; an observational study. In preparation.
Straten, A. van, Meeuwissen, J., Tiemens, B., Hakkaart, L., Nolen W.A. &, M.C.H. (2007).
Onderzoek en psychotherapie (serie). Is gangbare zorg net zo effectief als getrapte zorg voor mensenmet angst- en stemmingsstoornissen? Tijdschrift voor psychotherapie, 33,23–38.
Schreurs, P., Willige G. van de, Tellegen, B & Brosschot, J. (1993). De Utrechtse Coping Lijst (UCL). Omgaan met problemen en gebeurtenissen. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Vissers, W. (2010). The measurement of remoralization: an extension of contemporary psychological outcome research. Nijmegen: Radbout Universiteit, Wetenschappelijk Proefschrift.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Auteurs
Drs. Paul Rijnders, klinisch psycholoog, supervisor VGCt en bestuurslid VGCt. Hij is werkzaam bij Mentaal Beter in Terneuzen, trainer KOP-model en kortdurende gedragstherapie. Samen met Paul Farrand (universiteit van Exeter) leidt hij de special interest group on Low Intensity CBT van de EABCT. Correspondentieadres: paul@rijnderspsydiensten.nl
Dr. Els Heene, klinisch psycholoog en gedragstherapeut, onder meer bij Mentaal Beter in Terneuzen, onderzoeker en praktijkassistente aan de vakgroep Experimenteel-klinische en gezondheidspsychologie van de Universiteit Gent, coördinator opleiding cognitieve gedragstherapie Universiteit Gent.
About this article
Cite this article
Rijnders, P., Heene, E. Het KOP-model: een generalistische richtlijn voor de Basis GGZ. GZ - Psychologie 7, 26–29 (2015). https://doi.org/10.1007/s41480-015-0042-9
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-015-0042-9