تحلیل نظری ارتباط مؤلفه‌های تصویر شهر و برندسازی شهری

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

2 دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

چکیده

بیان مسئله: در عصر جهانی‌شدن و رقابت‌پذیری، برندسازی شهری به عنوان یک فرصت بزرگ برای شهرها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این راستا محرک عمدۀ برندسازی شهری تصویر شهر و ارتباط آن با کاربران از نظر ادراکی و شناختی است. با درک این موضوع که هرگونه واکنش و رفتار انسان برگرفته از تصویری است که از واقعیت در ذهن او شکل گرفته؛ برندسازی شهری، تصویر را به عنوان یک ابزار و یا حتی هدف مورد توجه قرارمی‌دهد.
هدف: با توجه به اهمیت موضوع، هدف از این پژوهش، تشریح مؤلفه‌های تشکیل‌دهندۀ تصویر شهر در ذهن کاربر و نحوۀ ارتباط آن با برندسازی است.
روش تحقیق: پژوهش حاضر به عنوان یک پژوهش کیفی از نظر جهت‌گیری، نظری-کاربردی است که به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی-کتابخانه‌ای است.
نتیجه‌گیری: تصویر شهر با دو روش مستقیم (تجربۀ محیط) و غیر مستقیم (تحت تأثیر رسانه) شکل می‌گیرد، این تصویر از یک طرف دارای مؤلفۀ مقدماتی (اولیه) که شامل ابعاد طراحانه، ساختار کالبدی، شناخت و آگاهی و بعد عملکردی محیط است و از طرف دیگر شامل مؤلفۀ مکمل که دربرگیرندۀ بعد ارزیابانه، مهرانگیزی، احساسی و عاطفی است که بعد از درک مؤلفه مقدماتی شکل می‌گیرد. برندسازی مفهوم تصویر را در مرکز توجه قرار داده و با استفاده از تکنیک‌های کالبدی، اجتماعی- فرهنگی و زیرساخت‌ها مؤلفۀ مقدماتی تصویر را تحت تأثیر می‌گذارد و باعث جذاب‌ترشدن فضا برای بروز مؤلفۀ مکمل می‌شود، همچنین تکنیک تبلیغات در برندسازی نفوذ و اثرگذاری دو مؤلفۀ پیشین را بیشتر کرده و در نهایت باعث ارتقای تصویر از دید بیرونی (گردشگران) و تصویر درونی (شهروندان) می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Theoretical Analysis of the Relationship between Urban Image Components and Urban Branding

نویسندگان [English]

  • Mehran Alalhesabi 1
  • Gholamreza Moradi 2
1 Associate Professor of Urban Planning, College of Architecture and Urban Planning, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.
2 Ph.D. in Urban Planning, College of Architecture and Urban Planning, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Problem statement: Nowadays, considering the age of globalization, urban branding is reflected very important by means of a great opportunity for cities existing in global competition. In this regard, the main purpose of urban branding is creating an attractive image for the city and the urban branding approach has centered on the concept of the city’s image. For urban branding and effectiveness of city, the image of the city can be a tool and even a goal.
Research objectives: Regarding the importance of this issue, the objectives of this research are theoretical explanation of the components of city image and their relation to urban branding.
Research methods: The present study was conducted as a descriptive-analytic theoretical-practical study. The method of data collection is documentary-libraries.
Conclusion: The image of the city is formed in two ways: direct (experience of the environment) and indirect (influenced by the advertisement). Undoubtedly, it has a primary component which includes the design dimensions, physical structures, cognition, awareness, and the functional dimension of the environment. On the other hand, it includes the complementary component that encompasses the evaluative, affective, likeability, and emotional dimensions. They are formed after understanding the primary component. Branding focuses on the concept of image and utilizes physical, socio-cultural and infrastructural techniques to influence the primary component of the image. By this way, it also makes the space more attractive for the complementary component to emerge. The advertising technique also enhances the influence and impact of the two mentioned components in branding and ultimately enhances the image from the exterior point of view (tourists) and the interior point of view(citizens).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban image
  • Urban branding
  • Globalization
  • Primary component
  • Secondary component

مراجع

بنرجی، تریدیپ و لوکایتوسیدریس، آناستازیا. (1394). طراحی شهری مفاهیم و جریان‌های معاصر (ترجمة رضا بصیری مژدهی، نوید پورمحمدرضا و حمیده فرهمندیان). تهران: طحان.
پرچکانی، پروانه. (1395). تأثیر مؤلفه‌های فرهنگی در معماری برند شهرها با رویکرد گردشگری مطالعه موردی: لیون فرانسه. هنر و تمدن شرق، 4 (12)، 41-51.
پاکزاد، جهانشاه. (1385). مبانی نظری و فرایند طراحی شهری. تهران: انتشارات شهیدی.
پاکزاد، جهانشاه و بزرگ، حمیده. (1395). الفبای روانشاسی محیط برای طراحان، چاپ چهارم. تهران: آرمان شهر.
خضرنژاد، بخشان و حیدری چیانه، رحیم. (1395). تحلیلی بر عوامل شکل‌گیری تصویر مقصد در گردشگری شهری. مطالعات شهری، 21، 5-16.
دلوی، محمدرضا و نهال سلامتیان. (1393). برندسازی شهری. مجموعه مقالات ششمین کنفرانس ملی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه‌های شهر اسلامی. مشهد: شورای اسلامی شهر مشهد.
دانایی‌فرد، حسن؛ الوانی، سیدمهدی و آذر، عادل. (1383). روش‌شناسی پژوهش کیفی در مدیریت، رویکردی جامع. تهران: انتشارات نشر صفار.
رحمانی، سارا و ندیمی، حمید. (1398). تأملی در کیفیت و معنی محیط. باغ نظر، 16(71)، 51-60.
رزاقی‌اصل، سینا؛ فیضی، محسن و بهزادفر، مصطفی. (1388). پیشنهاد ساز وکاری برای رفع ابهام معماران منظر و طراحان شهری در حوزه‌های مشترک. باغ نظر، 12(6)، 89-100.
روستا، احمد؛ قره‌چه، منیژه؛ حمیدی‌زاده، محمدرضا و محمدی‌فر، یوسف. (1395). مدلی برای برندسازی شهری در ایران براساس نظریة داده‌بنیاد. مدیریت برند، 3(5)، 41-68.
سجادزاده، حسن و پیربابایی، محمدتقی. (1391). فرایند رخدادمعنا در فضای شهری. آرمانشهر، (9)، 177-186.
سیاف‌زاده، علیرضا؛ میره‌ای، محمد و نوده فراهانی، مرتضی. (1391). نقش کیفیت منظر شهری در ایجاد حیات اجتماعی و هویت مکانی شهروندان (مطالعه موردی بزرگراه نواب). مطالعات شهر ایرانی- اسلامی، (11)، 29-39.
گلکار، کورش. (1395). محیط بصری شهر؛ سیر تحول از رویکرد تزئینی تا رویکرد پایدار. علوم محیطی، 5(4)، 95-114.
عادلوند، پدیده؛ موسوی‌لر، اشرف‌السادات و منصوری، سیدامیر. (1395). «هنرشهری» به‌ مثابة پدیده‌ای منظرین در جامعة امروز. باغ نظر، 13(39)، 39-44.
غربا، ندا. (1392). بازشناخت نقش ادراک ذهنی در تعریف ساختار شهر (پایان‌نامة منتشرنشده کارشناسی ارشد)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، گروه شهرسازی، ایران.
قلی‌پور، آرین؛ ایوبی اردکان، محمد و پیدایش، الهه. (1390). بررسی عوامل مؤثر در شکل گیری تصویر شهر در راستای برندسازی مؤثر شهری. هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 3(45)، 39-48.
ماهان، امین و منصوری، سید امیر. (1396). مفهوم منظر با تأکید بر صاحبنظران رشته‌های مختلف. باغ نظر، 14(47)، 17-28.
محمدی‌فر، یوسف؛ روستا، احمد؛ حمیدی‌زاده، محمدرضا و قرچه، منیژه. (1395). مفهوم‌پردازی مدل برندآفرینی در ایران. مجله تحقیقات بازاریابی نوین، 6 (4)، 37-52.
منصوری، سیدامیر. (1383). درآمدی بر شناخت معماری منظر. باغ نظر، 1(2)، 69-78.
منصوری، سیدامیر و فروغی، مهدا. (1397). مفهوم طراحی مشارکتی منظر. باغ نظر، 15(62)، 17-24.
مرادی، فاطمه؛ سعیده زرآبادی، زهراسادات و ماجدی، حمید. (1398). واکاوی اصول بازآفرینی شهری فرهنگ- مبنا با رویکرد ارتقای رقابت‌پذیر. باغ نظر، 16(70)، 5-16.
ناظمی، الهام و مظاهری، شادی. (1395). تأثیر برندسازی شهری بر منظر شهری پایدار. سومین کنفرانس بین‌المللی تحقیقات در عمران، معماری، شهرسازی و محیط زیست، رم، ایتالیا.
نوریان، فرشاد و میکائیلی، مهدی. (1397). مدلسازی تصویر شهر در جهت مشخص شدن اولویت‌های برندسازی شهری، مطالعه موردی: شهر ارومیه. هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 23(1)، 31-40.
یزدان‌پناه شاه‌آبادی، محمدرضا؛ سجادزاده، حسن و رفیعیان مجتبی. (1398). تبیین مدل مفهومی برندسازی مکان: مروری بر ادبیات نظری. باغ نظر، 16(71)، 19-34.
Anholt, S. (2005). Some Important Distinction in Place Branding. Vol. 1& 2. London: Henry Stewart Publications.
Anholt. S. (2010). Definitions of Place Branding- Working towards a resolution. Place Branding and Public Diplomacy, 6(1), 1-10.
Ashworth, G. (2006). Can We, Do We, Should We, Bran Places?. paper presented at the CIRM 2006 Conference: Destinations and Locations, 6-7 September, Manchester.Ashworth, G. (2009). The Instruments of Place Branding: How Is It Done?. European Spatial Research And Policy, 16 (1), 9-22.
Baloglu, S. & McCleary W. Ken. (1999). A Model of Destination Image Formation. Annals of Tourism Research, 26 (4), 868-897.
Boulding, K. (1961). The Image: Knowledge in Life and Society. MI: University of Michigan Press.
Castello, L. (2010). Rethinking the Meaning of Place. conceiving place in architecture-urbanism. London: Ashgate.
Dinnie, K. (2011). Introduction to the theory of city branding. In City Branding. London: Palgrave Macmillan.
Echtner, Ch. & Ritchie, J. R. (1991). The Meaning and Measurement of Destination Image. Journal of Tourism Studies, 2(2), 2–12.
Hazime, H. (2011). From city branding to e-brands in developing countries: An approach to Qatar and Abu Dhabi. African Journal of Business Management, 5(12), 4731-4745.
Hubbard, P. & Hall, T. (1998). The Entrepreneurial City And The ‘New Urban Politics’, In Hall, T., Hubbard, P. (Eds), The Entrepreneurial City: Geographies Of Politics, Regimes And Representations, Chichester, England; New York : Wiley.
Hospers, G. J. (2009). Lynch, Urry and city marketing: taking advantage of city as a built and graphic image. Place Branding and Public Diplomacy, 5(3), 226–233.
Gartner, W. (1996). Tourism Development: Principles, Processes and Policies. New York: Van Nostrand Reinhold.
Gelder, S. & Roberts, H. (2007). Branding Brings A Place To Life. Planning In London, 16 (63), 40-42.
Irina, A. (2012). Branding Cities as Educational Centers the Role of Higher Education Institutions. Management & Marketing Challenges for the Knowledge Society, 7(3), 493-512.
Jansson, J. & Power, D. (2006). Image of the City: Urban Branding as Constructed Capabilities in Nordic City Regions. Uppsala: Norden, Nordic Innovation Centre.
Li, (Justin) J. Ali, F. Kim, W. (2015). Reexamination of the role of destination image in tourism: An updated literature review. E-Review of Tourism Research (eRTR), 12 (3/4), 191-209.
Lynch, K. (1960). The Image of the City. London: Massachusetts Institute of Technology.
Kavaratzis, M. (2004). From city marketing to citybranding: Towards a theoreticalframework for developingcity brands. Place Branding, 1(1), 58–73.
Kavaratzis, M. & Ashworth, G.J, (2005). City Branding: An Effective Assertion of Identity or A Transitory Marketing Trick? Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, 96(5), 506–514.
Kavaratzis, M. (2008). From city marketing to city building; An interdisciplinary analysis with reference to Amesterdam, Budapest, and Athens (Unpublished Ph.D dissertation). Faculty of spatial sciences, University of Groningen, The Netherlands.
Kotler, P., Asplund, C., Rein, I. & Haider, D. (1999). Marketing Places Europe: Attracting Investments, Industries, and Visitors to European Cities, Communities, Regions and Nations. Harlow: Financial Times Prentice-Hall.
Lang, J. (1987). Creating Architectural Theory. New York: Van Nostrand Reinhold.
Martinez -Luque, T., Del Barrio Garcia, S., Ibanez-Zapata, J.A. & Rodriguez Molina, M.A. (2007). Modeling a city’s image: The case of Granada. Cities, 24(5), 335–352.
Montgomery, J. (2003). Cultural Quarters as Mechanisms for Urban Regeneration. Part 1: Conceptualising Cultural Quarters. Planning Practice & Research, 18(4), 293-306.
Munda, G. (2009). A conflict analysis approach for illuminating distributional issues in sustainability policy. European Journal of Operational Research, 194(1), 307-322.
Nasar, J. (1998). Evaluative Image of the City. CA : Sage Publications.
Prilenska, V. (2012). City branding as a tool for urban regeneration: towards a theoretical framework. Journal of Riga Technical University: Architecture and urban planning, (6), 12-16.
Pocock, D. & Hudson, R. (1978). Images of the Urban Environment. London: Macmillan.
Rapoport, A. (1977). Human Aspects Of Urban Form: Towards A Man- Environment Approach to Urban Form And Design. Uk: Pergamon Press.
Rehan, R. M. (2013). Urban branding as an effective sustainability tool in urban development. HBRC Journal, 10(2), 222-230.
Riza M., Doratli, N. & Fasli, M. (2012). City Branding and Identity. Procedia: Social and Behavioral Sciences, 35, 293 – 300.
Reynolds, W. H. (1985). The Role of the Consumer in Image Building. California Management Review, 1 (7), 69.
Richard, G. & Wilson, J. (2004). The impact of cultural events on city image: Rotterdam, capital of Europe 2001. Urban Studies, 41 (10), 1931–1951.
Sarvari, H. & Majedi, H. (2012). The Role of Urban Design on the Branding of Urban Space. International Journal of Architecture and Urban Development, 2 (2), 67-72.
Stern, E. & Krakoner, S. (1993). The formation of composite urban image. Geographical Anulysis, 25 (2).
Stylidis, D. & Terzidou M. (2015). Destination Image Formation Model, Marketing and Management Sciences.Retrieved from www.worldscientific.com.
Villar, F. R. C. (2018). City branding and the theory of social representation. Bitacora, 28 (1), 31-36.
Yoon, J. (2010). A Conceptual Model for City Branding Based on Semiotics. Unpublished thesis for Ph.D of Philosophy, Department of Engineering and Design, Brunel University, England.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار