ابن عاشر، ابی محمد عبدالواحد (بی‌تا). المرشد المعین علی الضروری من علوم الدین. قاهره: مکتبة القاهره.
ابن عربی، محی‌الدین (بی‌تا). الفتوحات المکیة فی معرفة أسرار المالکیة والملکیة. بیروت: دار صادر، ج1.
ابن عربی، مختار (1425ق). العَرف الناشر فی شرح و ادلة فقه متن ابن عاشر فی الفقه المالکی. بیروت: دار ابن حزم.
جیلى، عبدالکریم (2008م). الکهف و الرقیم فى شرح بسم الله الرحمن الرحیم. مراجعة و تحقیق: قاسم الطهرانی. بیروت: دار و مکتبة الهلال.
زحیلی، وهبه (1419ق). الوجیز فی اصول الفقه. دمشق: دارالفکر.
شایان‌فر، شهناز (1393). دَرقاویه. در: دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی، ج17.
شعرانی، عبدالوهاب (1426ق). لواقح الأنوار القدسیة فى بیان العهود المحمدیه. تصحیح محمد عبدالسلام ابراهیم. بیروت: دارالکتب العلمیة.
شهبازی، عبدالله (1393). مریمیه؛ از فریتیوف شوان تا سید حسین نصر. تهران: تیسا.
علاوی، احمد بن مصطفی (1986م). المنح القدوسیة فی شرح المرشد المعین بطریق الصوفیة. تحقیق سعود القواص. بیروت: دار ابن زیدون.
علاوی، احمد بن مصطفی (1991م). دوحة الاسرار فی معنی الصلاة علی النبی المختار. مستغانم: المطبعة العلاویة.
علاوی، احمد بن مصطفی (1992م). نور الاثمد فی سنة وضع الید علی الید فی الصلاه. مستغانم: المطبعة العلاویة.
غزالی، ابوحامد (بی‌تا). احیاء علوم‌الدین. تصحیح عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقى. بیروت: دار الکتاب العربى، ج4.
فیض کاشانی، ملامحسن (1417ق). المحجة البیضاء فى تهذیب الاحیاء. تصحیح علی اکبر غفاری. قم: موسسه انتشارات اسلامى جامعه مدرسین، ج3.
قیصری، محمدداود (1375). شرح فصوص الحکم. به کوشش سید جلال‌الدین آشتیانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
لاشیء، حسین (1367). ابن علیوَه. در: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی. تهران: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی، ج4.
لینگز، مارتین (1360). عارفی از الجزایر. ترجمه نصرالله پورجوادی. تهران: مرکز ایرانی مطالعه فرهنگها.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1380). مثنوی معنوی (براساس نسخه قونیه). تصحیح قوام‌الدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
)