اثربخشی بخشایش درمانی بر تحریک‌پذیری و خطاهای شناختی دانش آموزان دختر مبتلابه بی‌نظمی خلق اخلالگر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

2 استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

3 استاد یار،گروه علوم شناختی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

4 استادیار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

چکیده

مقدمه :هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی، بخشایش درمانی بر تحریک‌پذیری و خطاهای شناختی دانش آموزان دختر مبتلابه بی‌نظمی خلق اخلالگر بود.
روش: روش تحقیق نیمه آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش ،کلیه دانش آموزان مبتلابه اختلال بی نظمی خلق اخلاگر،محدوده سنی 17-14 سال مدارس شهر بهارستان در سال1400 بودند. تعداد 35 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس ملاک‌های ورود به مطالعه انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش،شامل مقیاس واکنش‌پذیری عاطفی استریگرزو همکاران ، پرسشنامه خطاهای شناختی کویین ، دوزس و اوجین وین بود. آزمودنی‌های گروه آزمایشی، 15 جلسه 60دقیقه‌ای تحت مداخله بخشایش درمانی پرز قرار گرفتند و گروه کنترل، هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند . برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA)استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در میزان تحریک‌پذیری نوجوان و تحریک پذیری آنها از نظر والدین و خطاهای شناختی و مولفه های آن شامل ذهن خوانی، تفکر همه یا هیچ، نتیجه گیری احساسی، برچسب زنی، تصفیه ذهنی، تعمیم دادن بیش از حد، شخصی سازی و عبارتهای بایددار کاهش معناداری (05/0(P< داشته‌اند.
نتیجه‌گیری: بنا بر یافته‌های حاصل از پژوهش، بخشایش درمانی از طریق کاهش تحریک‌پذیری و خطاهای شناختی بر دانش آموزان دارای اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر تأثیرگذار بود.

کلیدواژه‌ها


  1. منابع

    1. Best O, Ban S. Adolescence: physical changes and neurological development. British Journal of Nursing. 2021; 30(5): 272-275.
    2. Lovestad, Lena. Neural Sensitivities in Disruptive Mood Dysregulation Disorder (DMDD):Using the Reinforcement Sensitivity Theory of Personality and Selected Research Domain Criteria in Order to Understand DMDD. Thesis presentation on a Master’s level. Department of Psychology University of Oslo. 2021. P. 8-9.
    3. Sadok, B, Sumon A, Sadok V. Handbook of Psychiatry; Kaplan. Translated by Farzin Rezaei (2019). Tehran. Arjmand publications.
    4. Sadati Baladehi Mahsa. Evaluation of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on reducing the irritability of female-headed households, 8th National Conference on Sustainable Development in Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Studies, Tehran.2020., Https://civilica.com/doc/1032696.
    5. Naim Reut, Kircanski Katharina, Gold Andrea, German Ramaris E, Davis Mollie, Perlstein Samantha, Clayton Michal, Revzina Olga, Brotman Melissa. Across-subjects multiple baseline trial of exposure-based cognitive-behavioral therapy for severe irritability: a study protocol. Journal of protocol. 2021; 6(9): 1-15.
    6. German Ramarise, Brotman Melissa. A Novel Treatment for sever Irretability. Journal of attention. 2018; 16(2): 18-22.
    7. American Psychological Association. Diagnostic and statistical guide to mental disorders. Fifth edition. Translated by Yahya Seyed Mohammadi. Nashr-e-Ravan Publications. 2013; p.226-230.
    8. Stringris Argis. Desruptive mood. Translated by Mohsen Sarvari, Jahangir Karami, Sima Eivazi. Tehran. Avaye Noor Publications. 2020; p. 35-37.
    9. Shoaib Fatima. (1392). negative thoughts. Tehran. Techbook Electronic Publications. Available in; takbook.com
    10. Janbozorgi Massoud, Nouri Nahid. Fundamental theories of psychotherapy and counseling. Tehran. Side Publications; p. 264-265.
    11. Nieto P, Robls E, Vazquez C. Self-reported cognitive biases in depression: A meta-analysis. Clinical Psychology Review. 2020; 82: P. 19-34.
    12. smaijers D, Bulten B H,Brazil I A. (2019). The Computations of hostile biases (CHB) model: Grounding hostility biases in a unified cognitive framework. Clinical Psychology Review.2019; 73: Pages. 71-75.
    13. Braithwaite Scott R, Mitchell Cindy M, Selby Edward A, Fincham Frank. Trait forgiveness and enduring vulnerabilities: Neuroticism and catastrophizing influence relationship satisfaction via less forgiveness. Personality and Individual Differences.2016;94: P. 237-246.
    14. Enright R D. Forgiveness Therapy in Practice. DVD video APA. 2016; Available in. https://www.apa.org/pubs/videos/4310950; 2016
    15. Tao Linjin, Ji Mangxia, Zhu Tingting, Fu Hong, Sun ruoying. A Pilot Study for Forgiveness Intervention in Adolescents With High Trait Anger: Enhancing Empathy and Harmony. Front. Psycho. 2020; 11:534-539.
    16. Asadi Maryam, Borjali Ahmad, Sohrabi Faramarz. The effect of therapeutic forgiveness on adolescent delinquent aggression. Journal of Psychological Development, 2016; 5(2): P. 208-187.
    17. Lavaf Pournouri Farshad, Zahrakar Kianoosh, Sanaei Zakir Baqer. Evaluation of the effectiveness of group forgiveness therapy in reducing aggression in aggressive adolescents aged 11 to 13 years in Dezful. Scientific Research Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd. 2012; 20(4): P. 500-489.
    18. Double Richard. Cognitive Errors in Sports Analysis. Edinboro. Publication of University of Pennsylvania.2021.
    19. Lichtenfeld S, Buechner V L, Maier M A. Forgive and Forget: Differences between Decisional and Emotional Forgiveness. Jornal of PLOS ONE. 2019; 10(5): p.1-11.
    20. Fatfouta R. How forgiveness affects processing time: Mediation by rumination about the transgression. Journal of Personality and Individual Differences. 2015; 82: P. 90-95.
    21. Shirinkar Zohreh, Namdari Kourosh, Jamilian Hamidreza, Abedi Ahmad. Journal of Clinical Psychology Studies..2016; 6(22): P.104-85.
    22. Strringars A, Zavos H, Leibenluft E, Maughan B, Eley T. Adolescent irritability;phenotypic associations and genetic links whit Depressted mood,The American Journal of psychiatry. 2012; 169(1): 47-54.
    23. Quinn R, Dozis D J I, Ognoviks E. Child and Adolescent Cognitive Error Scale. Translated by Shirin Zeinalizadeh. Tehran. Dynamic Test Publishing. 2011.
    24. Perez J. A forgiveness protocol for adolescents with disruptive behavior a pilot study. Published Doctoral Dissertation, Regent University. 2007.
    25. Asghari D, Sharifi N. Evaluation of psychometric and normative characteristics of students without state metacognition questionnaire (SMI). Journal of Psychometrics. 2015; 5(28): 42-29.
    26. Muvariz Dinu, Fitriani Hanifah Nur, Nisrina Indah, Nashori Fuad. Forgiveness, self esteem, and resilience in adult victims of bullying. Journal of Albalagh. 2020; 5(2). p. 165–192.
    27. Kovácsováa N, ajunenb T, Roškováa E. Aggression on the road: Relationships between dysfunctional impulsivity, forgiveness, negative emotions, and aggressive driving. Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour. 2016; 42(2). P. 286-298.
    28. Enright R D. Forgiveness is a choice. 2017. Translated by Leila Shapoorian. Tehran. Qatreh Publication. 2017.
    29. Mickaeli Farzaneh, Babaei Zeinab, Hassani Mohammad. Investigating the relationship between religiosity, spiritual intelligence and forgiveness with social adjustment in first year students. Journal of Psychology and Religion. 2014; 9(1): p. 1-4.
    30. Mansoori Nejad Razieh, Mahmoudi Taybeh. Investigating the relationship between anger rumination and forgiveness in students. Journal of Clinical Psychology Achievements. 2017; 3 (1): p.104-91.