تبیین مدل ساختاری برند گردشگری شهری با تأکید بر مؤلفه‌های برندسازی (مطالعه موردی شهداد)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری , واحد یزد , دانشگاه آزاد اسلامی

2 معاونت آموزشی دانشگاه ازاد یزد

3 استادیار گروه جغرافیا دانشگاه شهید باهنر کرمان

4 گروه جغرافیا، دانشگده علوم انسانی، دانشگاه میبد، میبد، ایران

چکیده

امروزه در برخی شهرها که پتانسیل گردشگری دارند، رویکردهای ویژه‌ای به‌وسیله برندسازی، برای ایجاد تمایز و موقعیت خاص برای مقصد به‌منظور ترغیب گردشگر به هزینه بیشتر و بالابردن استاندارهای زندگی ساکنین ایجاد می‌شود. همچنین شهداد در جوار بیابان لوت(اولین جاذبه طبیعی ثبت جهانی) به علت وجود جاذبه‌های گردشگری متعدد، می‌تواند به یکی از مقاصد مهم برای این امر تبدیل گردد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی روش، توصیفی - تحلیلی است که بخش عمده‌ای از داده‌های بر اساس مطالعات میدانی و مصاحبه و تنظیم پرسش‌نامه از 142 نفر از گردشگران و مردم محلی کارشناسان در سطح منطقه جمع‌آوری‌شده است. یافته‌ها بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از مؤلفه ها با استفاده از تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی در نرم‌افزارSmart-PLS نشان داد که، ضریب اثر مستقیم کیفیت درک شده بر آگاهی از برند 260/0، آگاهی از برند بر وفاداری 400/0، تصویر برند بر وفاداری 546/0 و تصویر برند بر آگاهی از برند 599/0 است. تصویر برند و کیفیت ادراک شده با ضریب اثر کل 260/0 و 986/0 به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم، 95/0 و 92/0 و90/0درصد از کل واریانس مؤلفه آگاهی از برند و وفاداری و ارزش ویژه برند را پیش‌بینی می‌کنند.

کلیدواژه‌ها


ایمانی خوشخو،محمدحسین و ایوبی یزدی،حمید(1389)، عوامل موثر بر ارزش ویزه برند در مقصد گردشگری شهر یزد،مجله ی مطالعات گردشگری،دوره ی 4 ،شماره ی 13: 137-113.
پروازی، فرشته (1395) تحلیل ارزش ویژه برند گردشگری شهری (موردمطالعه: شهر مرزی بانه)، فصلنامه ی جغرافیا و
برنامه ریزی منطقه ای، دوره 7 ،شماره 1،صص..49-60.
ترکستانی صالح, محمد, بخشی ‏زاده برج, کبری, جاهدی, پدرام. (1397). نگاشت شبکه ی تداعی‌های برند گردشگری منطقه ی آزاد کیش با استفاده از روش نقشه مفهومی برند. مطالعات مدیریت گردشگری13(42): 65-41
doi: 10.22054/tms.2018.9014
جهانشاهی،محمد(1389)،جاذبه های طبیعت گردی استان کرمان،اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان کرمان با همکاری اداره برنامه ریزی نشر اداره کل روابط عمومیفامور فرهنگی و اجتماعی سازمان.
حسین نژاد وهمکاران,(1396) ،"تأثیراستراتژی‌های اکتشافی و پالایشی بر تصویر برند و تعهد مشتری به ‌واسطه‌ی عملکرد برند." فصلنامه ی علمی پژوهش های مدیریت راهبردی 24(68): 13-36.
دهقانی سلطانی, مهدی, محمدی, اسفندیار, پور اشرف, یاسان اله, سایه میری, کورش, قهری شیرین آبادی, الهه. (1392). رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری در تبیین اثر تجربه، اعتماد و وفاداری به برند بر ارزش ویژه برند. مدیریت بازاریابی8(21): 101-117.
رمضان‌زاده لسبوئی, مهدی, اکبریان رونیزی, سعیدرضا, رمضانی فر, حدیثه, حیدری, زهرا. (1394). توسعه ی گردشگری در شهرهای ساحلی و امنیت اجتماعی (مطالعه ی موردی: شهر تنکابن) پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری,3(3): 324-309
doi: 10.22059/jurbangeo.2015.55885
سلطانی، محمدعلی ،(1374)،اهمیت توسعه ی توریسم در جهان سوم«. مقالات برگزیده ی سمینار اصفهان و جاذبه های ایرانگردی و جهانگردی. اصـفهان: اداره کـل فرهنـگ و ارشـاد اسلامی.
شیرخدایی، میثم؛ نجات، سهیل؛ اسفیدانی، محمدرحیم؛ شاهی، محبوبه (1394)،بررسی تأثیر برجستگی برند بر وفاداری برند
مقصد گردشگری، فصلنامه ی مطالعات مدیریت گردشگری، دوره 10،شماره ی 32صص..111-129.
ضرغام بروجنی حمید ، هلیا بارزانی( 1391)، آسیب شناسی برند گردشگری ایران، فصلنامه ی علمی-پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، شماره8،صص63-80
عنابستانی و همکاران،(1392)،"نقش مشارکت در توانمندسازی اقتصادی نواحی روستایی با تاکید بر بخش کشاورزی (مطالعه ی موردی: دهستان ایجرود بالا استان زنجان)." فضای جغرافیایی 13(44):73-90.
غفاری، محمد؛ رنجبریان، بهرام؛ فتحی، سعید (1393) ارائه ی مدلی جهت تبیین ارزش ویژه برند مقاصد گردشگری (مطالعه ی موردی:شهر اصفهان)، مجله ی مدیریت بازرگانی، دوره ی 6 ،شماره ی4صص .8.
فرجی راد، عبدالرضا وسیده ژاله نصیری،(1389)،رویکردهای تحلیلی در توسعه ی پایدار گردشگری شهری، فصلنامه ی جغرافیای سرزمین،شماره ی2صص 219-231.
قالیباف،محمدباقر و محمد شعبانی فرد،(1390)،ارزیابی و اولویت بندی جاذبه های گردشگری برای توسعه ی
گردشگری شهری بر اساس مدل های تصمیم گیری چند متغیره (مطالعه ی موردی:شهر سنندج)، فصلنامه ی
تحقیقات جغرافیایی،شماره2، صص 173-198.
قندهاری، مهسا، جواد خزائی پول، امید بهارستان، هادی بالوئی جام خانه و جعفر کیالاشکی،(1391)
سنجش کارایی ارزش ویژه برند با استفاده از مدل ترکیبی((SEM_DEAمطالعه ی موردی : برند خودرو
در شهر اصفهان،) مدیریت بازرگانی،شماره3، صص 137-154.
کیانی،زهره(1387).برند مقصد گردشگری و نقش آن در وحدت ذی نفعان صنعت گردشگری،مجموعه مقالات سمینار تغییرات محیطی توسعه ی گردشگری و کاهش فقر،تهران،دانشگاه علامه طباطبائی.
کیانی فیض آبادی، زهره (1395) تـأثیر تـصویر و شخـصیت مقـصد بـر دلبـستگی و رضـایت گردشـگران مطالعـه ی مـوردی:
گردشگران داخلی شهر اصفهان، مجله برنامهریزی و توسعه ی گردشگری، سال  5شماره ی16صص168-18.
کروبی، مهدی؛ بهاری، جعفر؛ بهاری، شهلا؛ بهاری، حامد؛ محمدی، سمیرا؛ بذلـه، مرجـان ) (1397) بررسـی روابـط سـاختاری بازدیدهای قبلی، انگیزه ها، رضایت و قصد بازگشت مجدد گردشگران )مطالعه ی موردی: شهر تبریز(، جغرافیـا و روابـط انـسانی، سال1 ،شماره ی2صص..64-55
محمودی پاچال، زینب (1395) ارائه ی مدل ارزش ویژه برند مشتری محور منطقه ی گردشگری سرعین، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته ی مدیریت جهانگردی، به راهنمای قاسم زارعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی.
نادی، م ،ع، و قهرمانی،(1389)،مدل یابی معادلات ساختاری روابط انجام رابطه ، ارزش علامت تجاری و صلاحیت تامین کننده در بین خریداران محصولات شرکت بین المللی ارگ طلایی: مورد پژوهش هفت کشور،فصلنامه ی مدیریت صنعتی، شماره ی2صص،165-153.
نصیری محلاتی،کوچکی, ع., همکاران،(1394)"پهنه بندی وضعیت توسعه ی کشاورزی پایدار در ایران و ارائه ی راهبردهای پایداری." دانش کشاورزی وتولید پایدار 23(4): 179-197.
نجارزاده, محمد, ابراهیمی, سید عباس, گلستانه, رضوان. (1398). استفاده از برند گردشگری جهت ایجاد انگیزه سفر با نقش میانجی نگرش نسبت به مقصد گردشگری. مطالعات مدیریت گردشگری، 14(45): 166-139.
doi: 10.22054/tms.2019.26430.1755
نظری, محسن, میرا, سید ابوالقاسم, اسماعیلی, سعیده. (1397). تاثیر پیشبرد قیمتی بر ارزش ویژه برند( مطالعه ی موردی: آژانس‌های مسافرتی شهر تهران). مطالعات مدیریت گردشگری, 13(41), 57-82.
doi: 10.22054/tms.2018.7004.1166
 
 
Anholt, S. (1998) Nation – Brands of the twenty – first century, Journal of brand management, 5: 395 – 404.
25-Aaker, D. A. (1996). Measuring brand equity across products and markets.
California Management Review, 38(3), 102-120
Bornhorst. T., Ritchie. B., Sheehan. L.(2010). Determinants of tourism management. Vol(31).pp 572-589
Bahaire, T.& Elliott-White, M.(1991). The  Application of Geographical Information System(GIS) In Sustainable Tourism Planning: A Review. International Journal of Sustainable Tourism, 7(2),159-174.
Bakri Hassan, S. Abdel Hamid, M. S. & Al Bohairy, H.(2010 ). “Perception of destination branding measures: A case study of alexandria destination marketing organizations”. IJEMS,3(2), 269-288
Boo, S., BusserT J. & Baloglu C.(2009). "A model of customer-based brand equity and its application to multiple destinations"T Journal of Tourism ManagmentT 30(2).pp. 111-122
Bryson, J. (2004), A Comment in Strategic Spatial Planning and Longer Range by J. Friedmann, Planning Theory and Practice, Vol. 5, No. 1, pp. 49-67.
Coshall, J.T. (2000) Measurement of tourists images: the repertory grid approach. Journal of travel research 39: 85– 89
Chen, A. C. .(2001). "Using free Association to examine the relationship between the characteristics of brand association and brand equity , Journal of Product and Brand Management, 10(6/7), pp. 439-49.
Clarke, J. (2000). Tourism brands: An exploratory study of the brands box model. Journal of vacation marketing.6(4),pp 329-345
Gallarza, M.G., Saura, I.G. and Garcia, C.H. (2002). Destination image: Towards a conceptual framework, Annals of Tourism Research, 29(1): 56-78.
Jozi, A.(2010).A study of Success Factors in City Branding:The ISE conceptual Model. Journal of Chinese marketing.3 (1).pp. 331-341
Morgan, N. and Pritchard, A. (2004) Meeting the Destination Branding Challenge. In: Morgan, N., Pritchard, A. and Pride, R., Eds., Destination Branding: Creating the Unique Destination Proposition, Butterworth-Heinemann, Oxford, 59-78.
Mahmoudi, Somayeh; Ranjbarian, Bahram and Fathi, Saeed (2015). Identifying the factors affecting the mental image of Arji tourists from Iran, Quarterly Journal of Tourism Planning and Development, Volume 4, Number 13: 92-72.
Munda, G. (2009). A conflict analysis approach for illuminating distributional issues
in sustainability policy. European Journal of Operational Research, 92(1 ), 312-344. 29-38.
Murphy, P.E. 1981. Community attitudes to tourism : a  comparative analysis.International journal of Tourism Management 2(3):189-195
Ritchie,  J.  & Ritchie,  R .  . (1998).Destination marketing. International Association of Scientific Experts in Tourism Report, 40 , pp 98-116.
Ritchie, J.R.B and R.J.B Ritchie (1998), “The Branding of Tourism
Destinations”, Report Presented in 1998 Annual Congress of The
International Association of Scientifc Experts in Tourism, Marrakech,
Morocco.
Rios,R and Riquelme,H.E(2008), Brand equity for online companies. Journal of intelligence and planning,26(7).
Rodríguez Molina, M. A., Frías-Jamilena, D. M., Del Barrio-García, S.,Castañeda
García, J. A.( 2019). Destination Brand Equity-Formation: Positioning by Tourism
Type and Message Consistency, Journal of Destination Marketing and
Management, Vol. 12, PP. 114–124
Shadfar, Samad and Nazeri, Firooz (2011). Ecotourism from the perspective of geomorphology, first edition, Tehran: Entekhab Publications.
Schwaighofer, R. (2013) Tourists Destinations Images and Local Culture: Using the Example of the United Arab Emirates, Springer Gabber
UWTO (United World Tourism Organization), 2016, Indicators for the Sustainable Management of Tourism, Report of the International working group on Indicators of Sustainable Tourism to the Environment Committee, World Tourism Organization,(www.unwto.org).
Zacharakis, J. & Flora, J. (2005). Riverside: A Case Study of Social Capital and Cultural Reproduction and their Relationship to Leadership Development. adult education quarterly, Vol. 55 No. 4, Pp. 288-307.