تأثیر منابع انسانی استراتژیک سازمان و جرأت‌ورزی کارکنان بر نوآوری باز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دکتری مدیریت بازرگانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

نوآوری باز ازجمله رویکردهایی است که از کاراییِ قابل‌توجه و متناسب با مدرنیزه شدن جوامع و اقتصادها برخوردار است و کارکنان قلب نوآوری و خلاقیت یک منابع سازمان هستند که در پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر منابع انسانی استراتژیک و جرأت‌ورزی کارکنان بر نوآوری باز در شرکت شیشه همدان است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارمندان و مدیران شرکت شیشه همدان هستند که سابقه حداقل ۵ سال فعالیت را داشته باشند که بر اساس فرمول نمونه‌گیری تعداد ۲۶۹ پرسشنامه با استفاده از روش نمونه‌گیری غیر احتمالی در دسترس بین اعضا توزیع شد که پس از تائید روایی و پایایی آن و با توجه به نرمال بودن متغیرهای پژوهش تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Amos انجام و نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری از حیث نوآوری باز بین گروه‌های مختلف جنسیتی، سابقه فعالیت و گروه‌های سنی وجود دارد. در بین فرضیه‌های پژوهش هم جرأت‌ورزی کارکنان و منابع انسانی استراتژیک تأثیر مستقیم و معناداری بر نوآوری بازداشته و تأثیر میانجی‌گری جرأت‌ورزی کارکنان از طریق منابع انسانی استراتژیک بر نوآوری باز بیش از حالت مستقل آن است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Impact of Strategic Human Resource of Organization and Employee Assertiveness on Open Innovation

نویسندگان [English]

  • salman eivazinezhad
  • ali parishani
PhD in Business Management, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Open innovation is one of the main approaches that has significant efficiency which is suitable and commensurate with the modernization of societies and economies. Employees are the heart of innovation and creativity of an organization. This study seeks to investigate the effect of the role of strategic human resources and employee assertiveness on open innovation in Hamadan Glass Company. The statistical population of the study is all employees and managers of the company who have at least 5 years of experience. Based on the sampling formula, 269 questionnaires were distributed among members using the non-probability sampling method. After confirming its validity and reliability, Due to the normality of the research variables, data analysis was performed using Amos software and the results showed that there is a significant difference in terms of open innovation between different gender groups, activity history and age groups. Among the research hypotheses, employee assertiveness and human resource strategic roles have a direct and significant effect on open innovation; also the effect of mediating employee assertiveness through human resource strategy on open innovation is more than its independent state

کلیدواژه‌ها [English]

  • Open Innovation
  • Employee Assertiveness
  • Strategic Human Resources

مراجع

ترابی، ماشاالله و گودرزی، مریم (1388).شرکت‌های مادر دانشی نوآوری محور، تحول در علوم پزشکی و رشد اقتصادی، حکیم، دوره 12، شماره 3.
حاجی حسینی، حجت‌الله و نورزادمقدم، احسان (1393). «تأثیر نوآوری و بازار گرایی بر عملکرد کسب‌وکار و مزیت رقابتی پایدار در بنگاه‌های صنعتی». دو فصلنامه توسعه فنّاوری صنعتی. شماره 23، 21- 29.
رادفر، رضا و خمسه، عباس (1395). مدیریت تکنولوژی: نگرشی جامع بر تکنولوژی، نوآوری و تجاری‌سازی، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، تهران، ایران.
رنجبریان، رسول (1392). «خلاقیت و نوآوری در سازمان‌ها». کار و جامعه. شماره 161، 38- 28.
قاسمی سلطان‌آبادی، پوران و بهشتی‌تر، ملیکه (1397). بررسی تاثیر مهارت خودمدیریتی و تفکر انتقادی بر جرأت‌ورزی کارکنان دستگاه‌های اجرایی شهر بم، پنجمین کنفرانس ملی پژوهشهای کاربردی در مدیریت و حسابداری، تهران.
قوامی، سیدعباس و نجفی، امیر (1396). تأثیر ظرفیت‌های گوناگون انباشتگی دانش و اندازه سازمان بر عملکرد نوآوری تدریجی و رادیکال، فصلنامة نوآوری و ارزش‌آفرینی، دوره 6، شماره 11، 37-48.
غلام‌زاده، داریوش و جلالی، سونیا. (1391). تدوین استراتژی منابع انسانی با استفاده از تئوری نقاط مرجع استراتژیک (مطالعه موردی: شرکت رنگین پروفیل کویر). فصلنامه مدیریت دولتی. شماره 3. 152-137.
هاشمی، سید حامد و یوسفی، مینو (1396)، تبیین الگوی مفهومی رهبری راهبردی و نوآوری باز در شرکت­های با فن‌آوری بالا، مطالعات مدیریت راهبردی، شماره 29، 117-141.
 
Ames, D. R., & Flynn, F. J. (2007). What breaks a leader: the curvilinear relation between assertiveness and leadership. Journal of personality and social psychology, 92(2), 307.
 Azar, G., & Ciabuschi, F. (2017). Organizational innovation, technological innovation, and export performance: The effects of innovation radicalness and extensiveness. International Business Review, 26(2), 324-336.
 Bamber, G. J., Bartram, T., & Stanton, P. (2017). HRM and Workplace Innovations: Formulating Research Questions. Personnel Review, 46 (7), 1216-1227.
 Baser, M. (2012). Putting creativity to work: The implementation of creative ideas in organizations. Academy of Management Journal, 55(5), 1102–1119.
 Do, B. R., Yeh, P. W., & Madsen, J. (2016). Exploring the relationship among human resource flexibility, organizational innovation and adaptability culture. Chinese Management Studies, 10 (4), 657-674.
 Butt, A., & Zahid, Z. M. (2015). Effect of assertiveness skills on job burnout. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 63, 218-224.
 Chesbrough, H. (2003). The logic of open innovation: managing intellectual property. California Management Review, 45(3), 33-58.
 Coskuner, z., Coban, B., Savucu, y., Gacar, A., & Genc, E. (2013). A Study on Assertiveness Level of College Students who are doing Orienteering Sports, Advances in Environmental Biology, 7(4): 725-729.
 Dincyurek, S. (2009). Determination of the locus of control and level of assertiveness of the students studying in the TRNC in terms of different variables. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 12-22.
 De Angelo, S., & Noe, R. A. (2016). Knowledge Sharing: A Review and Directions for Future Research, Human Resource Management Review, 20,115-131.
 Du Plessis, M. (2007). The role of knowledge management in innovation. Journal of Knowledge Management, 11(4), 20–29.
 Encheva, I. (2010). Assertiveness in the Personal Profile of Adolescents. Trakia Journal of Sciences, 8(3), 376-380.
Feller, J., Finnegan, P., Hayes, J., & O'Reilly, P. (2009). Institutionalizing Information Asymmetry: Governance Structures For Open Innovation. Information Technology & People, 22 (4), 297-316.
 Jakubowski, P., & Lange, A. (1976). Responsible assertive behavior: Cognitive. Behavioral procedures for trainers. Champaign, Illinois: Research Press. P.130.
 Jiang, J., Wang, S., & Zhao, S. (2012). Does HRM facilitate employee creativity and organizational innovation? A study of Chinese firms. The International Journal of Human Resource Management, 23(19), 4025-4047.
 Lingard, B. (2010). Policy as numbers: Ac/counting for educational research, The Australian Educational Researcher, 38, 355–382
Mainemelis, C. (2010). Stealing fire: Creative deviance in the evolution of ewideas. Academy of Management Review, 35(4), 558–578.
 Meroño-Cerdán, A. L., & López-Nicolás, C. (2017). Innovation objectives as determinantsof organizational innovations. Innovations, 19(2), 208–226.
Natalicchio, A., Petruzzelli, A. M., Cardinali, S., & Savino, T. (2018). Open innovation and the human resource dimension. Management Decision, 56 (6), 1271-1284.
 Nolan, C. T., & Garavan, T. N. (2016). Human Resource Development in SMEs: A Systematic Review of the Literature. International Journal of Management Reviews, 18(1), 85-107.
 Nakagaki, P. Aber, J., & Fetterhoff, T. (2012). The Challenges in Implementing open Innovation in a Global Innovation-Driven Corporation. Research-Technology Management, 55(4), 32-38.
 Ong, M. H. A., & Puteh, F. (2017). Quantitative data analysis: Choosing between SPSS, PLS, and AMOS in social science research. International Interdisciplinary Journal of Scientific Research, 3(1), 14-25.
 Preacher, K. J., & Hayes, A. F. (2008). Asymptotic and Resampling Strategies for Assessing and Comparing Indirect Effects in Multiple Mediator Models. Behavior Research Methods, 40(3), 879-891.
 Papa, A., Dezi, L., Gregori, G. L., Mueller, J., & Miglietta, N. (2018). Improving innovation performance through knowledge acquisition: the moderating role of employee retention and human resource management practices. Journal of Knowledge Management, 1-32.
 Porter, M. E. (2004). Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance, with a new introduction, New York: The Free Press.
Qamari, I. N., Dewayani, J., & Ferdinand, A. T. (2019). Strategic Human Resources Roles and Knowledge Sharing: How do enhancing Organizational Innovation?. Calitatea, 20(168), 86-92.
 Razak, A. A., & Murray, P. A. (2017). Innovation strategies for successful commercialisation in public universities. International Journal of Innovation Science, 9 (3), 296-314.
 Sheehan, M., Garavan, T. N., & Carbery, R. (2014). Innovation and human resource development (HRD). European Journal of Training and Development, 38(1/2), 2-14.
 Stanisławski, R., & Lisowsk, R. (2015). The relations between innovation openness (open innovation) and the innovation potential of SMEs. Procedia economics and finance, 23, 1521-1526.
 Tan, C. L., & Nasurdin, A. M. (2011). Human resource management practices and organizational innovation: assessing the mediating role of knowledge management effectiveness. Electronic journal of knowledge management, 9(2), 155.
 Hojjat, S. K., Golmakani, E., Khalili, M. N., Chenarani, M. S., Hamidi, M., Akaberi, A., & Ardani, A. R. (2016). The effectiveness of group assertiveness training on happiness in rural adolescent females with substance abusing parents. Global journal of health science, 8(2), 156.
 Shang, S. S., Yao, C. Y., & Liou, D. M. (2017). The effects of knowledge interaction forbusiness innovation. R&D Management, 47(3), 337–351.
Thompson, R. J., & Berenbaum, H. (2011). Adaptive and aggressive assertiveness scale (AAA-S). Journal of psychopathology and Behavioral Assessment. 33 (3): 323-334.
 Ulrich, D. (1998). A new mandate for human resources. Harvard business review, 76, 124-135.
Yogaranee, S. (2016). Factors Influencing Assertiveness of Prospective Teachers of the Universityof Colombo, Sri Lanka. Research Journal of Recent Sciences, 5, 95-99
مدیریت منابع انسانی پایدار
دوره 2، شماره 3
آبان 1399
صفحه 157-173

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار