اقبال‌آشتیانی، عباس.(1338). وزارت در عهد سلاطین بزرگ سلجوقی. تهران: دانشگاه تهران.
امیرمعزی نیشابوری.(1389). دیوان. به تصحیح عباس اقبال‌آشتیانی، تهران: اساطیر.
بهار، محمدتقی.(1349). سبک‌شناسی. ج3، تهران: امیرکبیر.
تذکره‌ی شعرا (سفینه‌ی شعرا). کتابخانهی مجلس شورای اسلامی، شمارهی بازیابی 900.
جاجرمی، محمد.(1350). مونس‌الاحرار فی دقایق‌الاشعار. به تصحیح میرصالح طبیبی، ج 2، تهران: انجمن آثار ملی.
محمدحسین خلف تبریزی.(1342). برهان قاطع. ج2، به اهتمام محمد معین، تهران: ابن‌سینا.
دودپوتا، عمرمحمد.(1382). تأثیر شعر عربی بر تکامل شعر فارسی. ترجمهی سیروس شمیسا، تهران: صدای معاصر.
دهخدا، علی‌اکبر.(1377). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران.
دولتشاه سمرقندی.(1318). تذکره‌الشعرا. به سعی و اهتمام ادوارد براون، لیدن: بریل.
راشدمحصل، محمدرضا. (1386). «بررسی تاریخی و ساختاری القاب»، گوهر گویا، دورهی 1، شمارهی 3، صص 1- 22.
سروری، امید.(1393). «قصیده‌ای از ابوالمعالی نصراللهمنشی». ادب فارسی، سال4، شمارهی 2، صص 115- 124.
ساوجی، سلمان.(1367). دیوان. با مقدمهی تقی تفضلی، به اهتمام منصور شفق، تهران: امیرکبیر.
شریفی‌صحی، محسن؛ خاتمی‌پور، حامد.(1392). «اشعاری نویافته در جنگ خطی 900 مجلس». متن‌شناسی ادب فارسی، دورهی جدید، سال 5، پیاپی 17، صص 45- 60.
شعبانلو، علیرضا.(1395). «تاریخچهی قصاید مصنوع فارسی و معرفی دو قصیدهی مصنوع ناشناخته از دو شاعر گمنام». فنون ادبی، سال 8، شمارهی 1(پیاپی 14)، صص 149- 172.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا.(1382). «روانشناسی اجتماعی شعر فارسی». بخارا، شمارهی 32، صص 46- 66.
شمیسا، سیروس.(1382). سبک‌شناسی شعر فارسی. تهران: ققنوس.
صفا، ذبیح‌الله.(1369). تاریخ ادبیات ایران. ج 2 و 3، تهران: ققنوس.
صدری‌افشار، غلامحسین.(1394). فرهنگ مشاغل سنتی. تهران: آگه.
طوسی، ادیب.(1337). «فهلویات لری». دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شمارهی 44، صص 1- 16.
عوفی، محمد.(1324). لباب‌الالباب. ج 1، تصحیح ادوارد براون، لیدن: بریل.
کندلی، غفار.(1348). «نامه به وحیدالدین عثمان، خاقانی و نجم‌الدین سیمگر». دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، 1348، شمارهی 90- 91، صص 235- 251.
فروزانفر، بدیع‌الزمان.(1387). سخن و سخنوران. تهران: زوار.
قاری‌یزدی، نظام‌الدینمحمود.(1359). دیوان البسه. به اهتمام محمد مشیری. تهران: شرکت مؤلفان و مترجمان ایران.
قزوینی، محمد.(1323). «شعرای گمنام: احمدبنمنوچهر شصت‌کله». یادگار، شمارهی 2، صص 54- 70.
لامعی‌جرجانی، ابوالحسنمحمد.(2535) دیوان. به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: اشرفی.
محیط‌طباطبایی، محمد.(1317). «در پیرامون زبان فارسی». آموزش‌و‌پرورش، سال 8، شمارهی10، صص 1- 8.
معین، محمد.(1322). «بحث دربارهی یک قصیده و گویندهی آن». مهر، سال 7، شمارهی 7- 8، صص 390- 402.
________.(1327). «برهانی و قصیدهی او». دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، دورهی1، شمارهی1، صص 7- 18.
منوچهری‌دامغانی، احمد.(1363). دیوان. تصحیح برات زنجانی، تهران: دانشگاه تهران.
______________.(1387). دیوان. تصحیح محمد دبیرسیاقی، تهران: زوار.
______________. دیوان. تصحیح رضاقلی‌خان هدایت، کتابخانهی مجلس شورای اسلامی، شمارهی بازیابی 2505.
میرافضلی، علی.(1382). رباعیات خیام در منابع کهن. تهران: نشر دانشگاهی.
نصراللهمنشی، ابوالمعالی.(1392). کلیله‌و‌دمنه. تصحیح و توضیح مجتبی مینوی، تهران: ثالث.
نظامی‌عروضی، احمد.(1388). چهارمقاله. تصحیح محمد قزوینی، به اهتمام محمد معین، تهران: معین.
وصاف‌الحضره.(1269 ق). تاریخ وصاف. به کوشش محمدمهدی اصفهانی، بمبئی: بی‌نا.
هدایت، رضاقلی‌خان.(1382). مجمع‌الفصحا. تصحیح مظاهر مصفا، ج2 و 3، تهران: امیرکبیر.
یلمه‌ها، احمدرضا. (1390). «تأثیر سروده‌های عربی بر اشعار لامعی‌گرگانی». ادبیات تطبیقی، سال 2، شمارهی 4، صص 301- 322.
معرفی نسخهی سفینه‌ی شعرا، سایت کتابخانه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، به آدرس:
http://dlib.ical.ir/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=gbz1kydwk
', './data/jba/coversheet/cover_fa.jpg'))